Door de Storm heen, naar de overkant...

Eva Mariam
Oct 7
3 min read

Soms raast er een storm in je leven. Dat wat zeker was verdwijnt, dat wat je kende en je vertrouwd was is er niet meer. Emoties razen door je lijf of diep verdriet en depressie liggen als een deken over je heen. Hoe ga je om met diepe verandering, pijnlijke verandering? Waar vind je houvast wanneer je leven voor je gevoel is ingestort?

Het Eeuwige Zelf

Het antwoord op deze vraag is een makkelijk en tegelijkertijd heel moeilijk antwoord. Het antwoord is de weg naar binnen. Op weg naar de kern van je verdriet, de bron van de pijn, zo lijkt het. Het leven is cyclisch, bewegend, soms stormachtig. Maar in het oog van de orkaan is er altijd rust en vrede. De weg naar binnen wanneer de pijn en het verdriet groot is, is bijna onmogelijk. Toch is het eeuwige zelf, het ware zelf instaat om het te (ver)dragen. Want het is onschendbaar. De eerste keer dat ik kennis maakte met de kracht van het Eeuwige Zelf was niet door een gebeurtenis in dit leven maar toen ik dichterbij een groot trauma uit een van mijn eerdere levens kwam. Ik had net een mild ongeluk gehad dat me een paar weken uitschakelde en het enige dat ik kon was liggen, zitten en schilderen. Iedere vorm van huishoudelijk werk was te zwaar maar ik kon wel een penseel optillen. Dus ik schilderde mijn weg naar binnen, ik voelde de roep van iets dat gezien wilde worden en steeds dieper daalde ik af in de lagen van mijn bewustzijn. Op een gegeven moment brak ik door een versluierde herinnering, een leven waarin ik ' gepakt' was door de inquisitie en in de vorm die ik toen had, een groot gevoel van onveiligheid heb ervaren. Het was een van de redenen dat ik niet op aarde wilde zijn, dat ik me nooit veilig voelde in mijn lichaam en dat ik me verzette tegen de innerlijke roep van mijn ziel om een spiritueel pad te bewandelen.

Een zee van liefde

Door het herbeleven van het trauma uit dat leven en van mijn dood in dat leven kwam de realisatie dat wie ik werkelijk ben eeuwig is. Anders had ik het me niet kunnen herinneren. En op het moment dat ik me dat realiseerde werd ik opgetild in een zee van liefde waar ik een aantal uren in mocht verblijven. Ik ervaarde de kracht van het eeuwige zelf dat is en altijd zal zijn. ook wanneer alles om ons heen verandert. Ook wanneer de aarde verandert, er geliefden sterven of wanneer we zelf sterven.

De weg naar binnen brengt je wat je het meest nodig hebt in een periode van verdriet en verandering. Want in die diepte van de pijn ligt de poort naar en de stem van jouw eeuwige zelf. En het eeuwige zelf is de haven waar we altijd vrede vinden, altijd mogen en kunnen schuilen. Het is ook de plek waar we onze overleden dierbaren vinden en met ze kunnen communiceren. Alleen het vermogen om door de pijn heen te gaan naar deze innerlijke kracht, wanneer de pijn het grootste is, is zacht gezegd geen makkelijke opgave. Toch wens ik je dat het troost geeft om deze gedachte te koesteren. Dat deze plek van vrede en liefde er is en altijd op je wacht tot dat je er klaar voor bent om ernaar terug te keren.

We hoeven het nooit alleen te dragen

Het vragen om hulp aan de gidsen en engelen kan heel veel steun en troost geven wanneer je door een moeilijke tijd heen gaat. Deze meditatie kan een eerste stap zijn om je dieper te verbinden met jezelf en met hen. Mocht je het fijn vinden wanneer iemand naast je loopt in een periode van verandering en verdriet mag je me altijd benaderen (mariam@mariamagency.com). Naast mijn eigen ervaring in het begeleiden van mensen die door verandering gaan heb ik ook een groot netwerk van krachtige healers, coaches en mediums zodat we altijd iemand kunnen vinden die helemaal bij jou past in deze fase van je leven.